ηδυφανής

-ές (Α ἡδυφανής, -ές)

νεοελλ.

(ορυκτ.) το αρσ. ως ουσ. ο ηδυφανής

αρσενικικό και χλωριούχο ορυκτό τού ασβεστίου και τού μολύβδου

αρχ.

1. ο φαινομενικά γλυκός

2. το ουδ. ως ουσ. τὸ ἡδυφανές

η φαινομενική γλυκύτητα, η φαινομενική νοστιμάδα.

[ΕΤΥΜΟΛ. < ηδυ-* + -φανής (< φαίνω, πρβλ. παθ. αορ. β' ε-φάν-ην), πρβλ. α-φανής, εμ-φανής].